اگر اسلام دین حق و قرآن کتاب کاملی است، پس چرا مسلمانان در همه جای دنیا بدبخت و گرفتار و کفار (به ویژه در اروپا و آمریکا) بسیار پیشرفته تر و متمدن تر از مسلمانان هستند؟!
ابتدا دقت فرمایید که اصلاً چنین نیست که کفار به ویژه در اروپا و آمریکا
پیشرفته تر و متمدن تر از مسلمانان باشند. بلکه آنان در تکنولوژی و برخی از
قوانین اجتماعی جلوتر از بسیاری از کشورها و ملت ها و از جمله جوامع
اسلامی هستند. چنان چه نه تنها بر کسی پوشیده نیست، بلکه خود نیز اقرار
دارند که هنوز نژاد پرستی که در تمامی ادیان و به ویژه اسلام بسیار نکوهیده
است، در آن جوامع بیداد می کند. جنگ جهانی اول و دوم و کشتار میلیون ها
انسان بی گناه و استفاده از بمب های اتمی، نوترونی، شیمیایی، فسفری و سایر
سلاح های کشتار جمعی توسط همین جوامع به اصطلاح متمدن و پیشرفته ساخته و
استفاده شده و می شود.
در همین نیم قرن اخیر کشتارهای بی رحمانه در جنگ ویتنام و هم چنین در
فلسطین – لبنان – بوسنی هرزگوین – ایران – عراق – افغانستان و تمامی
کشورهایی (اعم از مسلمان یا غیر مسلمان) که به نوعی درگیر جنگ و خونریزی
شده اند، توسط همین ها به راه افتاده است و مافیاهای سیاسی و اقتصادی –
لژهای فراماسیونی – سازمان های صهیونیستی – گروه های تروریستی رسمی و غیر
رسمی – سازمان های جاسوسی ... و جنایات هولناکی که در سرتاسر گیتی انجام می
دهند، متعلق به همین به اصطلاح متمدنین پیشرفته است. و نهایت آن که در
آمریکا و اروپا بیش از هر جای دیگری هنوز برده داری و برده کشی زنان در
قالب های مدرن و سنّتی رایج است و خرید و فروش کودکان و حتی اعضای آنان از
افتخارات این قوم است!
اما در عین حال نه پیشرفت تکنولوژی در آن ممالک و میان آن ملت ها قابل
انکار است و نه برخی از قوانین اجتماعی و فرهنگ اجرای آن را می توان تکذیب
نمود. چنان چه عقب افتادگی بسیاری از کشورها و ملل اسلامی نیز مشهود است.
علت اصلی پیشرفت آنان در امور مذکور این است که اگر چه آنان ایمان به خدا،
باور دین، قیامت و ... را به هر علتی (که از جمله خرافات و آموزه های
تحریفی مسیحیت و یهودیت از یک سو و عملکرد نادرست حکومت کلیسا از سوی دیگر
است) کنار گذاشتند، اما به دنیای خود توجه نمودند و سعی کردند با علم،
درایت و پشت کار، نیازها و راه های مرتفع نمودن آنها در زندگی دنیوی
بشناسند.
اما ملل مسلمان (به ویژه در چند قرن اخیر و تحت سلطه ی فرهنگ های سلطنت به
نام دین)، به بهانه ی آخرت به دنیای خود بی توجهی نمودند و برای آخرت نیز
کاری نکردند!
این که عده ای بگویند ما مسلمان هستیم و کتاب ما قرآن است و قرآن کامل ترین
کتاب الهی است و ...، هیچ مشکلی را حلّ نمی کند. بلکه باید به آموزه های
قرآن و دین علم پیدا کنند و به علم خود عمل کنند.
کدام قانون اجتماعی درستی در غرب وجود دارد و اعمال می شود که اسلام و قرآن
به صورت کلّی یا حتی با ذکر جزئیات به آن اشاره ننموده باشد؟! خداوند در
قرآن کریم فرمود: برای بر پایی قسط و عدل قیام کنید - عدالت فردی و
اجتماعی را حاکم کنید – کسب علم کنید – برای معاش خود از راه درست تلاش
کنید – از افراط و تفریط بپرهیزید – بین خود تعاون و برادری بر قرار کنید –
حقوق فردی و اجتماعی یک دیگر را رعایت کنید – سرمایه های اقتصادی را درست
به کار بندید و عادلانه توزیع کنید – به امر به معروف و نهی از منکر که
ستون حفظ و تداوم نظم و رشد اجتماعی است اهتمام ورزید – وحدت داشته باشید
... و حتی جزئیات حقوق و قوانین آن چه فرمود و همه ی باید ها و نبایدها را
از ساده ترین مسائل روزمره ی فردی (مثل چگونگی خوردن و جویدن غذا)، تا جزئی
ترین احکام و ضروریات روابط خانوادگی و زناشویی، تا کلی ترین مباحث فرهنگی
– سیاسی – اقتصادی – اجتماعی – نظامی – حقوقی و ... بیان نمود و برای تحقق
آنها نیز امام جامع الشرایط، عالم، عادل، توانمند و معصوم قرار داد، اما
متأسفانه مسلمانان بی توجهی کردند.
مقابل سلاطین و خلفای جور سکوت کرده و تسلیم شدند! در کشتن امامان و بزرگان
خود شرکت جستند و در هیچ عرصه ی علمی، نظریه و عملی برای تحقق این آموزه
ها اهتمام نورزیدند، به خواب غفلت فرو رفتند، برای ظواهر و خرافات و به قول
معروف «اسرائیلیات» ارزش بیشتری قائل شدند، به استعمار و استثمار شدن و
غرب و شرق زدگی خود افتخار هم کردند و فقط گفتند ما مسلمان هستیم و کتاب ما
قرآن است! کدام ملتی با شعار بدون شعور و با اظهار بدون علم و عمل پیشرفت
کرده است؟!
مگر نه این است قرآن کریم مکرر و با تأکید می فرماید: آیا تفکر نمی کنید؟
آیا تعقل نمی کنید؟ آیا شعور خود را به کار نمی اندازید؟ ... و مگر نه این
است که مکرر می فرماید: « امنوا و عمل الصالحات» یعنی ایمان با عمل صالح
(یعنی بهترین عمل و نه فقط عمل خوب) باید توأم باشد؟ آیا مسلمانان به آن چه
که در دست دارند توجه کردند و عقب افتادند؟!
پس اگر مسلمین عمل نکردند، ایراد به آنها وارد است و نه به اسلام یا قرآن
کریم.