شروع ولایت فقیه

ابتدا، وقتی می گوییم مشروعیت یعنی مشروعیت ازطرف خدا و وقتی میگوییم مقبولیت،مقبولیت از طرف مردم؛ زمانی که حکومتی این دو اصل را داشته باشد، حق برپایی وعینیت بخشیدن را دارد.

به اعتقاد ما تمام جهان را خدا آفریده اند وهمه چیز ملک خدا میباشد وحتی خودمان بدون اذن الهی حق تصرف در خود نداریم، چه برسد امر و نهی نسبت به دیگران. پس جز خدا وکسی که از طریق خداوند اجازه داشته باشد، حق حاکمیت ندارد. حال اگر حکومتی مشروعیت داشته باشد ومقبولیت نداشته باشد، فقط عینیت پیدا نمیکند و هیچگاه مشروعیتش از بین نمیرود مانند حکومت امیرمومنان علی(ع) بعد از پیامبر(ص).

یک مصداق از حکومت دینی که دو اصل را دارد، حکومت نبی مکرم اسلام است، که هم شیعیان وسنی ها قبول دارند.از نظر تسنن بجز پیامبر(ص) کس دیگری به حکومت منصوب نشده.ولی اهل تشیع، ائمه معصوم(ع) پس از حضرت محمد(ص) را از سوی خدا منصوب شده می دانند.

حال که ما در عصر غیبت به سر میبریم، می شود خدایی که جهان را با این همه نظم وقوانین مادی ومعنوی خلق کرده اند، برای این دوره نظری به ایجاد حکومت دینی نداشته باشند!، ومردم را به حال خود بگذارند!؛ با عقل جور درنمی آید.

در زمان امام صادق(ع) چون همه به امام(ع) دسترسی نداشتند، ایشان(ع) فرمودند: من کان منکم قد روی حدیثنا و نظر فی حلالنا وحرامنا وعرف احکامنا فلیرضوا به حکما فانی قد جعلته علیکم حاکمافاذا حکمبحکمنا فلم یقبله منه فانما استخف بحکم الله و وعلینا رد و الراد علینا کالراد علی الله وهو علی حد الشرک بالله. اصول کافی(ازکتب معتبر شیعه).ج1،ص67

به کسانی مراجعه کنید که عارف به حلال وحرام ودر صورت مراجعه به چنین شخصی حق نداریداز حکم وداوری او سرپیچی کنی، این کار رد امام معصوم است و رد امام معصوم در حد شرک به خداست.

فقیه در اصطلاح امروز همان عارف به حلال وحرام است و افرادی که این ویژگی را دارند، و با توجه به تقوا ومدیر ومدبر بودن، آگاه به زمان وعادل بودن شخصی که بین بقیه بیشتر باشد او زمامدار میگردد. ودر 1400سال پیش چون شخصی به نام محمد(ص) این ویژگی ها را در حد اعلا داشتند، ولی فقیه زمان خویش شدند وهمچنین امامان معصوم (ع) بعد از ایشان(ص).

درست است که ولی فقیه الآن ما معصوم نیستند، اما امام عصر(عج) با توجه به نامه ای که به شیخ مفید نوشتند از حال شیعیان خود غافل نیستند وآنها را کمک می نمایند. به عنوان مثال در زمان شیخ مفید زنی فوت کرده بود که حامله نیز بود، شیخ فتوا دادند که این زن با همین وضع دفن نمایند. سالها بعد جوانی پیش شیخ مفید رسید و تشکر کرد که قبل از دفن مادرش نامه ای از شما رسید که بچه را خارج نمایند. شیخ پس از اینکه آن واقعه را به یاد می آورد، خود را در اتاقی محبوس می کند تا دیگر فتوایی ندهد. ایشان امام عصر(ع) را در حالت بیداری یا رویا مشاهده می کند. امام(عج) می فرمایند شما فتوا بدهید، اگر لازم بود خودمان اصلاح می کنیم.